رعد را اوایل دهه ۶۰ پایه‌گذاری کردیم. آن روزها رعد فقط دو اتاق قرضی در زیرزمین مرکز نابینایان ابابصیر بود. اما به ‌مرور زمان با استقبال افراد دارای معلولیت جسمی-حرکتی از خدمات مجتمع، لزوم داشتن فضایی متناسب با نیاز توان‌یابان، و صدالبته با همت و همدلی انسان‌های خیر، ساخت مؤسسه آموزشی رعد را از اواخر دهه ۶۰ آغاز کردیم. همین که سقف اولین طبقه ساخته شد از آن زیرزمین به این ساختمان نقل مکان کردیم؛ ساختمانی که حالا به مجتمعی بدل شده است که در خود یک مرکز آموزش علمی کاربردی، سالن همایش، مرکز توانبخشی، سالن غذاخوری و کلاس ها و کار گاه های آموزشی گنجانده است. ماموریت و هدف رعد در ابتدا موضوعی ساده به نظر می‌رسید: آموزش‌های رایگانِ فنی و حرفه ای به توانیابان. ماموریتی که در انجام، بسیار سخت‌تر از آن بود که در ذهن پنداشته می‌شد. اما مسیر رعد هر چه سخت‌تر و پر فراز و نشیب‌تر شد، همیاران رعد را ثابت‌قدم‌تر از پیش ساخت. هرچند از ابتدا تلفیق آموزش‌های علمی کاربردی مورد توجه مسئولان قرار داشت، اما نبود امکان ادامه تحصیل معلولان جسمی ـ حرکتی در مراکز دانشگاهی، رعد را بر آن داشت تا نخستین مرکز دانشگاهی ویژه توان‌یابان کشور را در سال ۱۳۹۰ تأسیس کند. در مجتمع رعد علاوه بر آموزش فنی حرفه‌ای خدمات توانبخشی ( فیزیوتراپی، کاردرمانی)، مددکاری و مشاوره، کاریابی و اشتغال حمایتی نیز ارایه می شود. همچنین، ثبت رعد در سال ۱۳۷۷ توسط دفتر روابط عمومی و اطلاع‌رسانی سازمان ملل متحد(UNDPI) به‌عنوان یک سازمان غیردولتی (NGO) و کسب مقام مشورتی از شورای اقتصادی- اجتماعی سازمان ملل (Ecosoc) در سال ۱۳۹۳ زمینه مناسبی برای حضور رعد در عرصه‌های بین‌المللی و ارتقای سطح آموزش داخلی را فراهم کرده است. کارآموزان رعد می توانند به صورت رایگان از تمامی خدمات و تسهیلات رعد استفاده کنند و ناگفته پیداست که این حمایت‌ها تنها با جمع‌آوری کمک‌های سخاوتمندانه مردم تأمین می‌شود.