پسرم دو سال و نیم داشت که استادی در لندن تشخیص اتیسم را به او داد. زندگی خانوادگی ما از آن پس برای همیشه دگرگون شد. مادر کسرا و من هردو در بهت بودیم و به شدت احساس سردرگمی می‌کردیم. اتیسم داشتن به چه معنا است؟ از کجا می‌توانیم بیشترین پشتیبانی را برای فرزندمان بدست آوریم؟ آیا می‌تواند به مدارس عادی برود؟ چطور باید تربیت شود؟ و مهم‌تر از همه، چگونه خوشبختی او را تضمین کنیم؟ دو سال پیش روی آن، سخت‌ترین دوران زندگی‌ام بود. به سختی می‌توانستیم اطلاعات مربوط و مفید پیدا کنیم. هزاران هزار مقاله در اینترنت، صدها کتاب و انبوهی از نظرات متخصصین. به چه کسی اعتماد کنیم؟ کدام مسیر برای کودک من بهتر است؟ این‌ها سوالات سختی هستند که والدین کودکان با اختلال طیف اتیسم نیاز به پاسخ‌هایی سریع برایشان دارند. از آنجایی که هر کودک ویژگی‌های خاص خودش را دارد، پس خبری از جواب سرراست و یکسان هم نیست. با این حال، اولین قدم اساسی هر پدر یا مادری، شناخت اتیسم و نحوه مدیریت آن است. تنها آن زمان است که شما می‌توانید تصمیم‌های صحیح و هوشمندانه برای کودکتان بگیرید. موسسه دوست اتیسم به همین منظور تاسیس شده است. برای کمک به کودکان اتیسم و والدینشان تا با شفافیت، امید و شادی به سوی آینده گام بردارند.